To jest pierwsza część z dwuczęściowego wpisu na blogu. Śledź nas w części 2!
Masz 17 lat, jesteś przestraszony i zdezorientowany, że wkrótce będziesz musiał podjąć najważniejsze decyzje w swoim życiu i nie masz kompletnie pojęcia, jak to zrobisz?
A może masz 18 lat i jesteś zestresowany maturą, terminami składania wniosków na uniwersytety, rosnącą presją rodziny i do tego wciąż nie masz pojęcia, co tak naprawdę chcesz zrobić ze swoim życiem?
Wiemy, jak się czujesz.
W zeszłym tygodniu uczestniczyliśmy w dniu otwartym ukierunkowanym na przyszłą karierę dla dziewcząt z liceum. Nasza koleżanka Bora Illes, mówiła o trudnościach w wyborze właściwej ścieżki dla siebie oraz podzieliła się spostrzeżeniami na temat kariery w branży IT.
Dostała też tyle pytań w module Q&A, że nie miała czasu odpowiedzieć na wszystkie. Ale zrobiliśmy notatki i teraz wróciliśmy do was z odpowiedziami.
Na początku wyjaśnijmy kilka rzeczy:
- Niektóre z nich to naprawdę trudne pytania. Twoje zagubienie jest całkowicie normalne i na pewno nie jesteś sama.
- Wiele z tych pytań dotyczy nie tylko dziewcząt. Chłopcy cały czas o to pytają.
- I wreszcie: nie ma najlepszych odpowiedzi na wszystkie pytania. Ale postaramy się odpowiedzieć jak najbardziej wyczerpująco, by choć trochę Ci rozjaśnić w głowie.
Zaczynamy!
P1: „A jeśli żadna praca ani szkoła nie są dla mnie interesujące?”
Pytanie, które otrzymaliśmy, brzmiało: „Kiedy nabiorę pewności, jaką karierę wybrać?”.
To nie twoja wina, że czujesz się zagubiona lub niczym niezainteresowana. Nie chodzi nawet o twój wiek, chodzi raczej o twoje (brakujące) doświadczenia. Nie masz jeszcze szansy na podejmowanie świadomych decyzji dotyczących większości zawodów lub szkół, ponieważ ich nie wypróbowałeś. W tej sytuacji trudno być mądrym.
Zwłaszcza, że na pewno słyszałeś, że niektóre miejsca pracy znikają, a nowe miejsca pracy są tworzone codziennie. Nikt nie wie, jakie prace będą popularne za 5 lat. Nie masz zbyt wiele pojęcia o obecnym ryku pracy, skąd możesz mieć o przyszłym?
Co do przyszłości: nikt tak naprawdę nie wie, jak to będzie wyglądać, więc jest to równie mylące dla osób starszych od Ciebie. Eksperci rynku pracy mają swoje teorie i przewidywania, a niektórzy twierdzą, że nauka programowania możebyć dobrym strzałem. Zobaczymy.
To, co możesz zrobić dzisiaj, to własny research. Czytaj rzeczy w internecie. Śledź rozmowy w mediach społecznościowych i na forach. Porozmawiaj z ludźmi wokół siebie. Porozmawiaj z lokalnym biurem karier. Skontaktuj się ze szkołami i uniwersytetami. Zbierz informacje o miejscach pracy. Idź na dni otwarte.
Wiedz, że nie ma głupich pytań. A mądrzy ludzie lubią młodych ludzi, którzy przychodzą z własnymi pytaniami na temat ich specjalizacji. Pamiętaj, że w każdej chwili możesz do nas zadzwonić ze swoimi pytaniami.
P2: „A jeśli czuję, że nie jestem w niczym dobry?”
Nie musisz jeszcze być w niczym dobry. Szkoda, że szkoła nie wzmocniła bardziej Twojej pewności siebie, ale powinieneś wiedzieć, że masz spory potencjał. Jeśli w to wierzysz, jesteś już w połowie drogi do zostania prawdziwą gwiazdą.
Henry Ford powiedział kiedyś: „Czy myślisz, że możesz, czy myślisz, że nie możesz – masz rację”. Zachowaj to w pamięci. Ta myśl jest również podstawą tak zwanego nastawienia na rozwój, w który mocno wierzymy i który wdrażamy w Codecool. Wierzymy w Ciebie i sprawiamy, że Ty też wierzysz w siebie, tak więc nie będziesz miał innej możliwości, jak tylko taką by odnieść sukces. A niesamowite jest to, że to działa. Ponad 1000 ex-Codecoolersów jest tego żywym dowodem.
Co możesz dzisiaj zrobić? Zacznij zbierać dowody, że naprawdę jesteś dobry w niektórych rzeczach. W trakcie tego procesu zwróć uwagę, co lubisz, a czego nie.
Nie myśl o wielkich rzeczach, zacznij od małych. Postępuj zgodnie z samouczkiem na YouTube i stwórz dzieło sztuki. Znajdź przepis przyjazny dla początkujących i upiecz swoje pierwsze ciasto. Lub zgłoś się do nas i zagraj w grę logiczną, aby dowiedzieć się, czy masz to, czego potrzeba, aby zostać programistą.
Bez zobowiązań. Nie musisz od razu zostać ilustratorem, piekarzem czy programistą. Chodzi o to, aby otworzyć umysł, poszerzyć swoje horyzonty, nauczyć się i wypróbować nowe umiejętności, rzucić sobie wyzwanie i poznać inne działania.
Kto wie, może się okazać, że naprawdę jesteś w czymś dobry. A my wiemy, że jesteś.
P3: „A jeśli moi rodzice chcą, żebym studiował coś, czego nie chcę?”
To trudne, ale są rzeczy, których możesz spróbować.
Krok pierwszy: zaakceptuj, że rodzice chcą dla Ciebie po prostu tego, co najlepsze. Brzmi to jak banał, ale to prawda. Bardzo dbają o Ciebie i Twoją przyszłość i chcą, abyś odniosła sukces i miała jak najlepsze życie.
Krok drugi: dane. Zbierz dowody, że to, co masz na myśli, jest lepszym pomysłem. Pomyśl o różnicach w drogach edukacji, szkołach, zawodach i ścieżkach kariery, które mają na myśli, a jakie Ty chcesz.
Postaw się na ich miejscu. Co by cię przekonało, gdybyś była na ich miejscu? Posłuchaj słów i argumentów, których zwykle używają, i zobacz, czy możesz poradzić sobie z nimi za pomocą zebranych informacji. Przygotuj więcej niż jedną opcję, którą możesz zaakceptować, i porównaj je.
Krok trzeci: komunikuj się. Znajdź na to odpowiedni moment, kiedy nie ma pośpiechu i prawdopodobnie posłuchają.
A potem znowu: bez dramatu, bez walki, bez gier. Będziesz potrzebować spokoju i wszystkich swoich faktów. Pytania też są naprawdę potężne. Zapytaj rodziców, czego naprawdę chcą lub mają na myśli, i wyjaśnij, dlaczego Twoja sugestia byłaby również dobrym lub jeszcze lepszym rozwiązaniem. Przygotuj wcześniej notatki i ćwicz przed lustrem lub z przyjacielem.
W przypadku Codecool – rodziców zwykle przekonuje gwarancja pracy, opcje płatności po kursie, rok zajęć i obietnica bezpiecznej, przyszłościowej kariery, którą oferuje nasz kurs programowania Full-stack.
P4: „Gdzie mogę uzyskać wiarygodne informacje o ścieżkach kariery, które wydają mi się interesujące?”
Powiedzieliśmy to wcześniej: zrób swoje badania. Zapytaj ludzi. Bierz udział w dniach otwartych, dołączaj do forów internetowych, pytaj znajomych na Facebooku, czy znają kogoś ze szkoły lub pracy, którą jesteś zainteresowany. Porozmawiaj z rodzicami swoich znajomych.
Nie ma głupich pytań. Porozmawiaj z ludźmi o tym, co lubią w swojej szkole i pracy, a czego nie. Zapytaj ich, co by powiedzieli swojemu 18 lub 17-letniemu samemu sobie, gdyby mogli teraz. Co chcieliby wiedzieć w twoim wieku. Nie martw się: prawdopodobnie naprawdę polubią rozmowę z tobą o tych rzeczach i docenią twoją ciekawość.
Możesz również skontaktować się bezpośrednio ze szkołami i miejscami pracy. W każdej chwili możesz się też skontaktować z nami.
P5: „A co jeśli nie potrzebuję dyplomu, aby robić to, co bym chciał, ale nadal chcę iść na uniwersytet?”
Nasze pytanie brzmi: dlaczego w ogóle chcesz iść na uniwersytet?
Jeśli chcesz „zostać studentem” lub „uczyć się ogólnych rzeczy dla przyjemności” jeszcze przez 5 lat, zrób to! Jeśli możesz sobie pozwolić na nie podejmowanie pracy przez 5 lat, to czemu nie? Oczywiście, jeśli Twoja wymarzona praca wymaga specjalnych umiejętności, których nie uczy się na uniwersytecie, powiedzmy, że chcesz zostać fryzjerem, to będziesz musiał doliczyć opłatę i czas potrzebny na dodatkowe szkolenie umiejętności w trakcie lub po studiach. Przelicz to sobie i przemyśl, czy to doświadczenie byłoby dla Ciebie wartościowe, czy nie.
Jeśli po prostu nie chcesz całkowicie przegapić atmosfery kampusu, doświadczenia przynależności do fajnej społeczności i zawierania wielu przyjaźni, niekoniecznie musisz iść na uniwersytet. Na przykład nasz roczny kurs Full Stack Developer może Ci to zapewnić. Otrzymujesz również gwarancję pracy, spłatę po ukończeniu kursu i przyszłościowe możliwości kariery. Są to korzyści, jakie oferuje niewiele uniwersytetów.
Mamy nadzieję, że już teraz czujesz się trochę mniej zdezorientowana całym wyzwaniem związanym z wyborem przyszłości dla siebie.
W międzyczasie sprawdź naszą szkołę i kursy.
Do zobaczenia wkrótce!