Rynek pracy nie nadąża za dynamicznie rozwijającymi się sektorami gospodarki opartymi na nowych technologiach. Zapotrzebowanie na programistów na świecie niezmiennie rośnie, a również w Polsce z rekrutacją kadr firmy mają coraz większy problem, bo nie jest łatwo zapełnić lukę szacowaną na 30-50 tysięcy specjalistów IT. Nie dziwi więc wysoki poziom wynagrodzeń w tym obszarze. Według danych firmy Antal zebranych w „Raporcie płacowym 2017”, specjalista IT w Polsce w 2017 r. średnio zarabiał 12,6 tys. zł brutto, czyli o 16 proc. więcej niż w 2016 r.
Oczywiste jest zatem, że warto zostać programistą, bo to gwarancja pracy, dobre zarobki, możliwość rozwoju i wybierania ciekawych projektów. Pracodawcy starają sie przyciągać programistów atrakcyjnymi pieniędzmi, jednak dla młodych ludzi same zarobki to nie wszystko.
Millenialsi , a także przedstawiciele pokolenia Z, pragną czegoś więcej – samorealizacji, spełnienia, dzielenia sie swoimi umiejętnościami, a nade wszystko poczucia wartości i sensu swojej pracy. Dla młodych ludzi istotne jest poczucie wpływu na otaczający nas świat – chcą być częścią biznesu odpowiedzialnego i wrażliwego społecznie. Jednak niewiele osób zauważa, że umiejętność programowania pozwala połączyć te oczekiwania – dając możliwość pomagania innym w nietypowy, ale bardzo praktyczny sposób.
Zamiłowanie do nowoczesnych technologii może przynosić realne korzyści i odpowiadać na realne potrzeby. Takie jak – jak pomóc osobom niewidomym poruszać się komunikacją miejską? Z tym wyzwaniem postanowił zmierzyć się Rafał Stępień, wtedy jeszcze student informatyki stosowanej na Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie, a obecnie mentor szkoły programowania Codecool. Opracował on prostą w działaniu aplikację dla osób niewidomych, informującą o numerze linii nadjeżdżającego autobusu. Technologia opiera się na systemie beaconów – niewielkich czujników, umieszczonych w autobusach, które są rozpoznawane przez aplikacje. Gdy autobus zbliża się do przystanku, osoba niewidoma otrzymuje stosowną informację głosową, a dodatkowo umieszczona na nadgarstku opaska wibruje. System jest obecnie testowany w krakowskim MPK i spotkał się z dobrym przyjęciem przez osoby niewidome, dla których jest sporym ułatwieniem w poruszaniu się po mieście.
„Zależało mi, by zrobić coś pożytecznego, coś co pomoże ludziom, a nie trafi do szuflady. Dzięki zastosowaniu tanich i łatwo dostępnych urządzeń, udało mi się stworzyć dostępne cenowo rozwiązanie. Sama aplikacja jest całkowicie darmowa i dostępna dla każdego posiadacza telefonu z systemem Android lub IOS” – mówi autor aplikacji – „Teraz jako mentor w szkole programowania Codecool, staram się pokazywać moim studentom szerokie możliwości świata IT. Praca mentora daje mi szansę na połączenie dwóch rodzajów umiejętności: programowanie oraz chęć pracy z drugim człowiekiem.”
Być może zainspirowani przykładem swojego mentora, grupka młodych ludzi uczących się programowania w Codecool, wygrała Hackathon realizowany pod hasłem „For better communities”, czyli dla lepszej społeczności. Dzięki pomysłowi na aplikację łączącą potencjalnych dawców krwi z osobami potrzebującymi. Dzięki niej o wiele prościej jest uzyskać informacje i nawiązać kontakt z osobami, które gotowe są podzielić się takim bezcennym skarbem, jak krew rzadkiej grupy.
Również przekazywanie wiedzy i nauka programowania może mieć charakter wartościowego wsparcia. Praktycy programowania – mentorzy, mają coraz więcej możliwości, by angażować się w akcje społeczne i dzielić swoją wiedzą i doświadczeniami, np. biorąc aktywny udział w takich projektach jak np. projekt Szkoła 3.0 realizowany przez Fundację Sarigato. Ideą projektu jest uczenie programowania dorastającej młodzieży z domów dziecka, by ułatwić im start w dorosłe życie i w ten sposób pomóc w znalezieniu pracy. Do tej pory indywidualne wsparcie otrzymało blisko 50 młodych ludzi.
„Umiejętność programowania daje wiele satysfakcji, gdy pomysł, który do tej pory istniał wyłącznie w naszej głowie, możemy przekuć na gotowe, działające rozwiązanie. To daje poczucie sprawczości i stanowi o atrakcyjności tego zawodu” – mówi Jerzy Mardaus, dyrektor regionalny Codecool. „Codzienna praca w Codecool to nie nudne wykłady i teoria, ale konkretne, praktyczne działania i rozwiązywanie problemów pod okiem doświadczonych programistów. Cieszę się, że nasi studenci i mentorzy szukają pomysłów jak rozwiązywać problemy wykraczające poza świat biznesu.”
Zaangażowanie w tworzenie podobnych rozwiązań potwierdza wyniki wielu badań społecznych i socjologicznych, mówiących, że poczucie sensu pracy, wartości etyczne i pozytywny wpływ na otaczający nas świat, są istotnym motywatorem dla przedstawicieli młodych pokoleń. Ważne jest nie tylko co robią, ale przede wszystkim jak ich praca przekłada się na codzienne życie.
Aplikacje mobilne, internet of things, rozszerzona i wirtualna rzeczywistość, czy sztuczna inteligencja coraz śmielej wkraczają do naszego życia. Dla programistów przyszłość zdaje się wyjątkowo atrakcyjna, a możliwości pomagania innym są praktycznie nieograniczone.